فرمت فایل: ورد- Word 
مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 22
واقع گرايي يعني تحريف واقعيات (والاس استيونتز) گفتار اول: پيش درآمد : اگر چنانچه جيمز ادعا مي كند: « درمان واقع در مسير صواب هنوز هم مستقل ترين انعطاف پذيرفتن و غول آسانترين نوع ادبي است » واژه ي رئاليسم هم كه در بحث رمان از آن فراوان سخن مي رود. بي گمان بايد مستقل ترين و انعطاف پذيرترين و غول آسانترين نوع اصطلاح در نقد ادبي باشد به راستي كه واژه ي رئاليسم با استقلال ظاهري اش از هر توصيف صوري و محتوايي و با انعطاف پذيري مهار ناپذيرش عجوبه اي است كه اغلب اشخاص احساس مي كنند. بدون آن هم مي توانند راحت سر كنند نكته اي كه دقيقاً نشان دهنده ي بي ثباتي مزمن اين واژه است تمايل شديد آن به جذب اين با آن كلمات توصيفي است كه حكم تكيه گاه معنايي را پيدا مي كنند. خواننده لازم نيست وقت زيادي را صرف تورق تأليفات انتقادي كند تا به كلمات توصيفي برسد از قبيل: رئاليسم آرماني، رئاليسم انتقادي، رئاليسم استمراري، رئاليسم بدبين ، رئاليسم بويا ، رئاليسم تجمعي، رئاليسم خارجي ، و انواع ديگر آن از قبيل . خوش بين . ذهني ، رمانتيك روان شناختي، روزمره ، سوسياليستي ، شاعرانه، صوري، طنز آلود، عيني ، فانتزي ، هجايي و رئاليسم ناتوراليستي و ملي اشاره كرد. بسياري از اين ها در كتاب حرج بكر كه مجموعه اي انساني در مورد رئاليسم است پراكنده اند والنر لاشي در كتابش « رئاليسم در رمان معاصر» رئاليسم هاي مختلف را دست بندي كرده است . رئاليسم چوپاني شاتو برچان، رئاليسم روحاني دو آميل ، رئاليسم خود كاوانه ي پروست و حتي رئاليسم كلان شهري ژول روهن. پس هم مي توان اين سخن و پيشنهاد معقول بكر را جدي گرفت كه : « براي تسهيل گفتگو بهتر است از اين به بعد روي هر اتفاقي كه افتاد اسم تازه اي بگذاريم و آن را با گونه يا شكل ديگري از واژه ي رئاليسم نام گذاري نكنيم » و هم سخن منتقدي
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 5,000 تومان
