فرمت فایل: ورد- Word 
مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 6
آيين دوست يابي از ديدگاه قرآن فرزندم … « نخست دوست و سپس راه »! اين سخن امام علي (ع) است . بي وجود دوستان ، چگونه انسان ميتواند از گردنهها و راههاي دشوار زندگي بگذرد ؟ چگونه انساني كه هنوز شبكهاي روابط اجتماعي كه او را در تحقق بخشيدن به اهداف و حل مشكلاتش ياري رساند ، براي خود به وجود نياورده است ، موفق خواهد شد ؟ آيا هرگز شنيدهايد كه يك رهبر بدون آنكه بر شانههاي دوستانش گام نهد ، پلههاي مجد و عظمت را بپيمايد ؟ حقيقت آن است كه بدون دوستي هرگز موفقيتي در كار نخواهد بود و بدون برخورداري از هنر روابط ، هرگز دوستي ايجاد نخواهد شد و بدون محبت و دوستي هرگز روابطي به وجود نخواهد آمد . اما دوستي زمينههايي لازم دارد كه بايد آن را فراهم آورد . اين زمينهها همان پايبندي به اخلاق فاضله ، بهرهمندي از تواضع و فروتني و خويشتنداري و ارادهي نيرومند است. ما از دوستي مبتني بر اخلاق سخن ميگوييم . بنابراين آنچه بعضي آن را دوستي مينامند اگر صرفاً به معناي يك ارتباط اجتماعي و تبادل خدمات و منافع باشد ، مردود و مطرود است . زيرا اينگونه دوستيها چيزي نيست جز يك كالاي تجارتي كه فرد در آنها خواهان به دست آوردن سود است نه دادن زيان . ميخواهد بگيرد ، نه اينكه چيزي بدهد . در اين مقاله موضوع دوستي و آيين دوستي را از ديدگاه قرآن كريم و روايات اسلامي مورد بررسي قرار ميدهيم . مفهوم دوستي دوستي گوهري است گرانبها و وديعهاي است الهي كه در دلهاي پاك پديد آيد و چون ريشهي آن نهال در دل آدمي پديد آمد ، بر مردمان فرض است كه آن را در قلب و روح خويش بپرورانند و نهال آنرا آبياري كنند تا درختي برومند و بارور گردد . از اين رو حافظ گفته است
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 5,000 تومان
