فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 15
بيابان بيابان سرزمين وسيعي است که به خاطر بارندگي ساليانه کم داراي پوشش گياهي کمي است. در ايران قسمت‌هاي نسبتاً وسيع بيابان که به خاطر کمبود باران و نمکي بودن خاک به کلي بدون پوشش گياهي است کوير ناميده مي‌شود. بيابان يکي از اکوسيستم‌هاي اصلي خشکي است که از زمينهاي بوته‌زاري تشکيل شده است که در آنها گياهان بسيار پراکنده‌اند و به‌وسيله خاک لخت و شني از هم جدا مانده‌اند. بسياري از بيابانها در مجاورت رشته کوهها واقع هستند. مشخصات بيابان از نظر آب و هوا بيابانها، بيومهاي خشکي هستند که بارندگي سالانه آنها از 250 ميليمتر کمتر است. بسياري از بيابانها در مجاورت رشته کوههايي قرار دارند که هوا را روبه بالا مي‌راند و در آنجا، هواي سردتر، بخار آب را سرد کرده و باران ايجاد مي‌شود. سپس هوا رطوبت از دست داده به سوي منطقه مجاور حرکت کند و اقليم بيابانها را بوجود مي‌آْورد. مثلاً توده‌هاي هوا که از اقيانوس اطلس به کرانه‌هاي باختري ايالات متحده مي‌رسد، غالبا مقدار زيادي بخار آب در خود دارد. همچنان که اين توده هوا از رشته کوه "سيئرا کازاکاد" بالا مي‌رود. بيشتر رطوبت آن به صورت باران فرو مي‌ريزد. بسياري از مناطق غربي اين رشته کوهها سالانه 200-150 ميلي‌متر، باران دريافت مي‌کنند، اما مناطق بياباني از شرق اين دو رشته کوه گسترش مي‌يابد و بيشتر ايالات ايداهو ويتا را در برمي‌گيرد. گاهي هواي مرطوب بطور غير معمول به اين مناطق خشک مي‌رسد، اما معمولاً اين هوا فقط مي‌تواند رگباري ايجاد کند. نظير همين وضعيت را رشته کوههاي البرز در قسمت شمال ايران بوجود آورده‌اند، که در نتيجه گيلان و مازندران مرطوب و بخش جنوبي البرز خشک مانده است. جانوران و سازگاري آنها به خشکي موجودات زنده بياباني سازگاري زيادي نسبت به کمبود آب، نشان مي‌دهند. مثلاً بسياري از جانوران تنها در شبها به جستجوي غذا مي‌روند و روزها را در سوراخهاي زيرزميني دور از نور مستقيم خورشيد به استراحت مي‌پردازند. روده و کليه بسياري حيوانات بياباني

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »