فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 13
در افراد كمتر از 15 سال 89 درصد بود. زمان مرگ معمولاً به طور متوسط 9 تا 10 روز بعد از شروع علائم بيماري (طيف 6 تا 30 روز) بوده . علت مرگ در اكثر قريب به اتفاق بيماران نارسايي پيشرفته تنفسي بود. يافته هاي آزمايشگاهي شايع ترين يافته هاي آزمايشگاهي بيماران شامل لكوپني، لنفوپني، ترومبوسيتوپني خفيف تا متوسط، افزايش خفيف تا متوسط انزيم هاي كبدي، هيپرگليسمي شديد (شايد بدليل استفاده از كورتيكوستروئيد) و افزايش كراتي نين سرم مي باشد. در تايلند احتمال مرگ رابطه مستقيمي با لكوپني، لنفوپني، ترومبوسيتوپني در زمان بستري داشت و هر چه تعداد لوكوسيت و پلاكت و لنفوسيت در زمان بستري كمتر بود احتمال مرگ و مير بيمار بيشتر بود. تشخيص ويرولوژيك معمولاً تشخيص بيماري آنفولانزاي
بر اساس جدا نمودن ويروس يا تشخيص RNA‌ اختصاصي HS‌ و يا هر دو روش با هم مي باشد. بر خلاف آنفولانزاي A‌ انساني، در آنفولانزاي A‌ پرندگان نوع
احتمال تشخيص بيماري بالاتر است و تعداد ويروس به جاي آنكه در نمونه هاي بيني زياد باشد در ترشحات حلقي بسيار زياد است و در نتيجه احتمال بدست آوردن ويروس از ترشحات حلقي بيشتر از بيني است. بطوريكه در مطالعه اي كه در ويتنام انجام شده بود تعداد ويروس بدست آمده از ترشحات حلقي در بيماران مبتلا به آنفولانزاي A
ده برابر بيشتر از بيماران مبتلا به آنفولانزاي A‌
و
بود معمولاً تست هاي رايج تشخيص سريع آنتي ژن، حساسيت لازم براي تشخيص آنفولانزاي
را ندارند و تست هاي RT-PCR‌ حساس تر مي باند. پس در بيماران مشكوك به آنفولانزاي
بايد از ترشحات حلقي بيماران نمونه تهيه شده و در جهت كشف ويروس و PCR ارسال شود. تست بررسي آنتي ژن به روش ايمونوفلورسنت كه با استفاده از آنتي بادي هاي مونوكلونال مي باشد نيز تيتر مي تواند كمك كننده باشد. تعريف مورد آنفولانزاي A‌
ـ تعريف موارد مشكوك، محتمل و ثابت شده در جدول شماره 1 آمده است.

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »